Şekil ve Mana, Rakkas ve Gölge
Titrek geliyor her adımın vuruşu önce,
Bir topuk, bir burun bir topuk, tak taka tak.
Ama aldatıyor erk dolu gövdesi
Usul usul titretirken bel, kemeri.
Gölge ise haşin bir çırpınışta,
bir uzayıp bir kısalıyor,
ışığın kamçılarıyla parça parça
ve uzuyor duvarlara kadar
bazen bir heyula
bazen bir cüce gibi
Aldırmaz bir kederle dansediyor
Hem tutsak hem aşık.
Rakkas dili dudaklarında haşin ve sert bakıyor
Boyuna nefesler burnunda
Teni ateş gibi kızarmış
ve etekleri tokat gibi havada.
İşte bu dans sürerken
Efendiyle köle,
Bedenle gölge
Tüm dansların sahnesinde
Aklım ve bedenimle
Topuklarımı vurarak
yaşıyorum ben de
ve şekil ve mana
İkisi birde.
Aksine dans dışarda oluyor
Onları bütünleyen
O her şeyi saran zifiri gecede.
Süleyman SÖNMEZ (c) | 8 Haziran 2007
Fotoğraf: http://www.worldartswest.org/main/location.asp?i=24
Tasarım : Süleyman SÖNMEZ
TÜM ŞİİRLERİ EKİTAP OLARAK OKUMAK İÇİN
Biz Ezelden Sevdik
Google Play Kitaplar
Tüm Mobil cihazlar,
bilgisayar, tablet,
iPad, PC,
Mac ve cep telefonlarında okunabilir.
şekil ve mana rakkas ve gölge…
hepsini bütünleştiren birşey var
bu zifiri gecede
çok güzel bir yorum getirilmiş şiire…
etkilendim doğrusu, tebrikler…